Sommige mense wat afvallig raak, sê vir hulleself, “Ek kan enige tyd, net wanneer ek wil, regmaak met die Here. Ek is net nie gereed nie. Ek is nie kwaad vir God nie; ek het net tyd nodig vir my vriende, tyd om myself te geniet. Ek weet God is liefdevol en genadig, en wanneer ek reg is, sal ek na Hom toe kom. Ek sal weet wanneer dit is.” Ek hoor hierdie gedagtes veral onder jongmense wat afdwaal.
Teoloë gebruik ‘n vreemde woord om Jesus te beskryf en sê Hy is “onfeilbaar.” Om “feilbaar” te wees is om te faal, om te sondig, om verkeerd te wees, om te sukkel, om die idee oor te dra dat iets in jou geïrriteerd kan wees. Maar selfs in Sy menslike natuur, het Jesus se goddelike natuur dit alles gekanselleer. Daar was geen wellus in Sy oë en geen trots in Sy hart nie. Dit is opsigself heerlik. En selfs in sy menslike natuur, het Hy soewerein gebly, een met God (Matthéüs 18:18; Kolossense 2:10).
Wanneer ek by ‘n veldtog praat, soek ek gereeld na ‘n woordeskat om daardie bonatuurlike sensasie uit te druk, die oomblik toe Jesus in my lewe ingetree het en dit verander het. Maar ek kon nog nooit reg daaraan verleen nie. Die beste manier wat ek kon vind, was deur ‘n eenvoudige analogie.
Eenkeer het ek ‘n sendeling hoor praat van groot ontwakings dwarsdeur die wêreld. Dit was in elke geval duidelik dat die “gees van gebed” verbind is aan die laaste oes. In Viëtnam, China, Siberië, die Amasone, Afrika, bid God se volk met vuur en ywer – hulle ween en roep uit tot God, soek Sy aangesig, reken af met sonde en wend hulle tot geregtigheid.
Laat ons kyk na Daniël se gebed: “Hoor dan nou, onse God, na die gebed van u kneg en na sy smekinge...Neig U oor, my God, en hoor, open u oë en aanskou ons verwoeste plekke...want nie op grond van ons geregtigheid werp ons ons smekinge voor u aangesig neer nie, maar op grond van u grote barmhartigheid” (Daniël 9:17-18).
Die woord “smekinge” word nooit in die Bybel gebruik, behalwe om ‘n uitroep of gebed wat gevokaliseer word aan te dui; met ander woorde, dit is nie privaat of bloot ‘n bepeinsing nie. Smekinge het defnitief te doen met die stem!
Die boek Titus sê vir ons dat genade aan ons gegee word as krag oor sonde, om ons in staat te stel om ingetoë, heilige lewens te leef. “Want die reddende genade van God het aan alle mense verskyn, en leer ons om die goddeloosheid en wêreldse begeerlikhede te verloën, ingetoë, regverdig en vroom in die teenswoordige wêreld te lewe, terwyl ons die salige hoop en die verskyning van die heerlikheid van verwag van die grote God en ons Verlosser Jesus Christus” (Titus 2:11-13).
Dit maak nie saak watter soort manifestasies jy in ‘n sogenaamde herlewing sien nie. Dit is nie ‘n ware beweging van God nie, tensy dit gefokus is op die oes! Heilige Gees reëns val altyd om ‘n insameling van siele te veroorsaak. God het Sy Gees by Pinkster uitgestort om die grond sag te maak en voor te berei vir die evangeliesaad om gesaai te word. Geesvervulde gelowiges is uitgestuur vanaf die Bovertrek na die hele wêreld om dissipels van Jesus Christus te maak.
“Jesus is lieflik.” Ek huiwer om hierdie frase te gebruik, omdat dit so min krag dra om die ontsaglike werklikheid van Sy heerlikheid oor te dra. En ek gebruik nie “lieflik” op die manier wat ons gewoonlik gebruik as ons sou sê, “Is sy nie lieflik nie?” of “Is hy nie aantreklik nie?” Ons kan nie al die dieptes van Jesus se skoonheid peil nie – hoe heerlik, asemrowend, wonderlik, afgesonder, uniek en besonders Hy is.
Aan die gelowiges in Thessalonika, het Paulus geskryf, “Blus die Gees nie uit nie” (1 Thessalonicense 5:19). Dit is verstommend dat hoewel die Heilige Gees ten volle God is, dit heeltemal moontlik is vir gelowiges soos jy en ek om sy werk te verhinder en Sy heilige vuur te blus.
Dawid leer ons, “Die wat by U skuil, in teenwoordigheid van die mensekinders! U verberg hulle in die skuilplek van u aangesig” (Psalm 31:20-21). Dit is tyd om onsself saam met Hom af te sonder en ons harte daagliks voor Hom uit te stort.
Wanneer die drif van die storm toeslaan, sal elkeen van ons ons eie voorsiening van krag nodig hê. Wanneer ons in die middel van die storm is, sal nie een van ons dit kan maak op die krag van iemand anders nie. Ons sal nie in staat wees om krag van ons maat, ons herder, ons vriend of selfs van ‘n ware profeet van God te kry nie.